Natura Hakkında
Latince kökenden gelen 'natura' sözcüğü, 'kişinin doğası' anlamına gelmektedir. Psikoterapi insanın özüne dönme, ruhsallığından gelen malzemelere kulak verme işidir. Kendilik çekirdeği sağlıklı oluşmuş bir birey, dış dünya ile iç dünya arasındaki yatırım dengesini korumaya adaptedir. İç dünyanın canlılık ve zenginliğinden korkmadan yararlanıp dış dünyayı bu zenginlikle algılar ve işlemler. Aynı şekilde dış dünya ile kurulan ilişki vasıtasıyla kendini ömür boyu dönüştürür, ruhsallığı esnektir. Fakat fazlasıyla dış dünyaya yapılan yatırım kişiyi başkalarının talep ve ihtiyaçları odaklı var olmaya iten, kendi gibi olmasını engelleyen ve kendi gibi olursa kabul edilmeyeceğini hisseden bir ruhsal düzenekte hapseder. Fazlasıyla iç dünyaya yapılan yatırım ise bir öteki ile gerçek bir bağ kurmayı, güvenle dış dünyayı ve orada yer alan nesneleri keşfedip kendiliğe katmayı engeller. Kişi kendi ruhsallığındaki iç nesneleri ile kapalı devre bir dünyanın içerisinde var olmaya devam eder. İç ve dış birbirini beslemelidir.
İnsan yavrusu doğduğunda iç ve dışın varlığından bihaber şekilde gözlerini dünyaya açar. Her yer adeta ona ait, her şey o ve onun uzantısıdır. Zamanla bakım veren yardımıyla iç ve dışa ait sınırları deneyimler, zorlar, keşfeder. İç ve dış adeta aynı yerdeyken birbirinden ayrımlaşır. Bu bir anda olagelen bir süreçten çok bir gidip gelme, bulma kaybetme halinde gelişir ve hayat boyu da böyle devam eder. Psikoterapi bu sınırların en çok sorgulandığı yerdir belki de. Natura Psikoloji'ye ismini veren bu 'öz'le başlayan, sonra belki de her şey 'öz'ken benin sınırları geliştikçe 'bana özel'e dönüşebilen şeydir.
